De effecten op het weerstandsvermogen

Het nog te verdienen vermogen in de positieve grondexploitaties is afgenomen tot € 462,7 miljoen. Dat ligt iets lager dan in het MPGA 2023. De voornaamste reden hiervoor is de toename van de rekenrente van 1,5% naar 2,0%. Na winstuitname en eerder vastgestelde bestemmingen resteert € 417,2 miljoen aan zachte buffer.

De risico’s zijn ten opzichte van de Programmarekening 2022 met € 5,3 miljoen toegenomen. Dat komt vooral door de verwachte stijging van de rekenrente van 1,5% naar 2%.

In de grondexploitaties is de afzet van gronden opgenomen op basis van reële, maar ambitieuze verwachtingen. Als financiële achtervang wordt in het weerstandsvermogen daarom rekening gehouden met een voorzichtige fasering waarin een tegenvallend scenario voor de langjarige grondverkopen is opgenomen. Dit leidt tot een benodigde buffer in het zachte weerstandsvermogen van € 31,0 miljoen. Ten opzichte van de Programmarekening 2022 is de buffer licht toegenomen. Belangrijkste oorzaak is de wijziging van de uitgangspunten voor afzet bij woningbouw. Bij het MPGA 2023 werd nog gerekend met een gemiddelde afzet van 850 woningen per jaar. Dat is bijgesteld naar 700 woningen per jaar voor de komende jaren. De lagere afzetverwachting is ingegeven door de verslechterende markt voor woningbouw. De totale planvoorraad is grofweg gelijk gebleven, alleen de realisatie zal later plaatsvinden. Deze ramingen zijn in de actualisatie van het SWPA overgenomen.

De te betalen vennootschapsbelasting is op basis van de aangifte Vpb 2022 geactualiseerd. We moeten Vpb over de resultaten van het grondbedrijf betalen. Dat geldt ook voor de nog te realiseren winst. Dit bedrag is op basis van de ramingen van de kosten en opbrengsten van het MPGA 2023 ingeschat op een bedrag van € 40,0 miljoen voor de lopende grondexploitaties.